شمارهٔ ۱

چه پارادوكس شگفت انگيزي!هر زمان كه اراده مي كنم با ناديده گرفتن خواسته هايم به ديگران كمك كنم تا چيزهايي را كه دوست دارند،به دست آورند،هم احساس شادماني و خرسندي بيشتري مي كنم و هم كامروا مي شوم.

شمارهٔ ۲

انسان نبايد به اين بينديشد كه بهتر از ديگران هست يا نيست،بلكه بايد به اين بينديشد كه مي تواند بهتر از آن چيزي كه خودش هست،باشد. هركس شايستۀ بهتر بودن نسبت به خودش است.

شمارهٔ ۳

رمز تصميم گيري هاي بهتر اين است كه باور كنيم سزاوار وضعيت بهتري هستيم و سپس بر پايۀ اين باور،عمل كنيم.

شمارهٔ ۴

زندگي دو نيمه است:نيمۀ اول در انتظار نيمۀ دوم و نيمۀ دوم در حسرت نيمۀ اول.

شمارهٔ ۵

روي نيازهاي واقعي خودت متمركز شو،از گزينه هايت آگاه باش و به طور كامل،دربارۀ همۀ گزينه هايت انديشه كن،سپس بگذار بهترين نتايج به آسودگي به سوي تو بيايند.