شوقی شیار می زند
                         این کشتزار آیش را
                                                  در ماهتاب اسفند
یار صبور همسفر سال اضطراب
                                     _در کشتزار مهتاب_
                                                               بذر ترانه می پاشد.
شب در سکوت می گذرد از پل
و نام پونۀ صحرایی
                         یک لحظه می نشیند
                                                     در ذهن جویبار
یاد شکوفه های شکفتن
_ در باغ بامدادی_
بر شاخ و برگ برهنه.
گل در دهان خار.

ای یار ، یار ، یار
دل در صدف نهان شده انگار
                                 بر دامن بهار
شوقی شیار می زند
                             این کشتزار آیش را
                                                          در ماهتاب اسفند.